Orjinal Adı: Morning Glory
Türü: Romantik
Sayfa Sayısı: 360
Yayınevi: Arkadya Yayınları
Çeviri: Duygu Parsadan
Basım Yılı: 2014
Acı ne kadar derinde olsa da zamanla tüm çiçekler güneşe döner yüzünü…
Merhabalar! Bütün yaz boyunca her yerde fotoğraflarını gördüğüm Sarah Jio kitaplarını sonunda okuma fırsatı buldum ve hemen paylaşmak istedim.. Kitaplar dediysem çok fazla değil sadece iki tanesini okudum... İlki Gündüzsefası'ydı ve şu aralar da Böğürtlen Kışı'nı okuyorum :)
Aslında Gündüzsefası'nın elime geçmesi çok tuhaf bi' şekilde oldu, yaz boyunca pek çok kişiden duymuştum, bloglarda ve instagramda fazlaca gözüme çarpmıştı Sarah Jio'nun kitapları, bende okunacaklar listeme eklemiştim bazılarını, özellikle de Böğürtlen Kışı'nı gerçekten çok merak ediyordum ancak önce elimdeki kitapları bitirmeliydim, derken birgün diş muayenem için sıra beklerken doktorumun asistanı kitapları sevdiğimi bildiğinden olsa gerek yanıma gelip bana iki tane Sarah Jio romanı verdi (Gündüzsefası ve Agapi), bana da gülümseyerek teşekkür etmek kaldı :)
Kitaba gelecek olursam, sayfa sayısı fazla olmasına rağmen su gibi akan bir roman Gündüzsefası, birbirine paralel iki faklı hikaye işlenmiş. Farklı zamanlara ait ama birbirine benzeyen iki kadının hayatına ortak oluyoruz. Bir gizem de var çözülmesi gereken, bu da okuyucuda merak uyandırıyor, okurken bir sürü tahmin yürütüyor oluyorsunuz ama kitabın sonunda çok şaşırtıyor Jio bizi.
Kitabı sevmemi sağlayan şeylerden biri geçmiş ve günümüzü güzel bir şekilde bağlaması. Ayrıca Seattle'ı o kadar güzel anlatmış ki o yüzen evler, salaş yaşam tarzı, dingin suyun huzuru, sanat hepsini yaşıyorsunuz kitabı okurken. Ama açık konuşmam gerekirse kitapta hoşuma gitmeyen şeyler de vardı.. Tesadüflerin fazlalığı, aynı şeylerden tekrar tekrar bahsedilmesi beni sıkan şeylerdi. Roman sanki kendini tekrar ediyormuş gibiydi ve karakterler de çok klişeydi fikrimce...
Yazardan da biraz bahsetmek istiyorum çünkü Sarah Jio benim yabancı olduğum bir yazardı ve bu kitap sayesinde ilk kez tanışma fırsatı buldum kendisiyle, şimdi de başka bir kitabını, Böğürtlen Kışı'nı okuduğum için yazar hakkında da bir görüşe sahibim az çok.. Anladığım kadarıyla Sarah Jio çocukları, yaşadığı kenti yani Seattle'ı ve çiçekleri ölesiye seviyor çünkü iki kitabında da karakterler, hatta olaylar, konunun işlenişi, mekanın Seattle oluşu vs. pek çok ortak nokta var.. Her kitabına ayrı bir çiçek ismi vermesi ve kapak tasarımlarının benzerliklerinden bahsetmiyorum bile.. E böyle olunca da sanki aynı şeyi okuyormuş gibi oluyorsunuz her kitapta, sizi şaşırtan hiç birşey olmuyor... Kısacası yazar kendini tekrar ediyor (pek çok çağdaş yazar gibi, yada bestseller yazarlar gibi mi demeliyim?). Yine de kendi türünde güzel yazıyor evet, etkileyici de ama ben en fazla 2-3 kitabını okuyabilirim, bir yerden sonra sıkılırım diye tahmin ediyorum..
Benim düşüncelerim böyleydi umarım okumak isteyenler için bir fikir verebilmişimdir, görüşlerinizi paylaşırsanız mutlu olurum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder